Από την έντυπη έκδοση
Καθημερινά, πλέον, πληθαίνουν οι φωνές από το εξωτερικό ότι το Grexit δεν είναι εφικτό, γιατί πολύ απλά δεν συμφέρει κανέναν. Κι αν αφήσουμε στην άκρη την Ελλάδα, που αναμφισβήτητα δεν τη συμφέρει μια έξοδος από το ευρώ, αλλά διόλου θεωρώ ενδιαφέρει κανέναν από τους «φίλους» και εταίρους μας το τι θα αποφασίσουμε τελικά, όλοι οι υπόλοιποι της Ευρωζώνης καίγονται ακριβώς για το αντίθετο, για να μη συμβεί το… μοιραίο ατύχημα στη χώρα μας.
Διότι μπορεί οι τράπεζες ανά τον κόσμο να έχουν θωρακιστεί και να μην ανησυχούν σε περίπτωση κατάρρευσης του δικού μας συστήματος, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα κράτη-μέλη.
Πολύ απλά διότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα κόστιζε 3 δισ. ευρώ στην Ιρλανδία, 6 δισ. ευρώ στην Πορτογαλία, 29 δισ. ευρώ στην Ισπανία, 44 δισ. ευρώ στην Ιταλία, 49 δισ. ευρώ στη Γαλλία, αλλά και περί τα 60 με 70 δισ. ευρώ στη Γερμανία.
Είναι λοιπόν φανερό ότι όλοι απεύχονται τα χειρότερα για την Ελλάδα και γι’ αυτό όλοι είναι έτοιμοι να συνομιλήσουν με την όποια νέα κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Κι ενώ φυσικά οι «φίλοι» και εταίροι μας προσπαθούν να κατεβάσουν τους τόνους, να μας δώσουν ελπίδα, να μας διαβεβαιώσουν ότι μας θέλουν πάση θυσία στην Ευρωζώνη, ότι το εθνικό μας νόμισμα θα παραμείνει το ευρώ, και φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν και υποχωρήσεις, εμείς τι κάνουμε;
Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους αποδείξουμε ότι η πορεία της οικονομίας μας δεν μας ενδιαφέρει, ότι δεν μας καίγεται καρφί για το εάν η αγορά μέρα με τη μέρα μπαίνει στον «πάγο», κι όσο πλησιάζουμε προς την κάλπη ολοένα και περισσότερο θα βυθίζεται πιο βαθιά στο «βούρκο».
Το οποίο βέβαια, σε απλά ελληνικά, σημαίνει πλήρη αδιαφορία πρωτίστως για την κοινωνία και τους πολίτες, που όλοι κόπτονται ότι θέλουν να τους «σώσουν» από την αθλιότητα των τελευταίων ετών. Η Ευρώπη μάς φωνάζει για μια ακόμη φορά να σοβαρευτούμε, ώστε να διεξαχθεί ένας πολιτισμένος εκλογικός αγώνας, χωρίς ακρότητες και φωνές πανικού, αλλά εμείς αποδεικνύουμε ότι αγνοούμε παντελώς τι σημαίνει πολιτικός πολιτισμός!
Βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας, καταστρέφοντας ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Η επιχείρηση «τρομοκρατίας» των πολιτών, στην οποία έχουν επιδοθεί οι μικρομέγαλοι «μονομάχοι», για καθαρά μικροκομματικά συμφέροντα, δυστυχώς θυμίζει άλλες, «σκοτεινές» περιόδους.
Θυμίζει όμως και σε όλους εμάς ότι το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί! Και αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα της χώρας και της οικονομίας.
Επειδή όμως ποτέ δεν είναι αργά και όλοι δικαιούνται μια τελευταία ευκαιρία, που έρχεται στις 25 τρέχοντος, ας σοβαρευτούν και ας διεξαχθεί ένας πολιτικός αγώνας με προγράμματα και επιχειρήματα, όχι με «τρομοκρατία».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ – [email protected]
