Από την έντυπη έκδοση
Οσο η Ελλάδα θα έχει ανάγκη και θα δανείζεται από τον EFSF/ESM μέσω της «προληπτικής γραμμής στήριξης», δεν θα αλλάξει τίποτα στο πλαίσιο εποπτείας και πιέσεων των εταίρων, από τον Ιανουάριο του 2015.
Σύμφωνα με το σχέδιο -στην απλοϊκή του μορφή-, η Ελλάδα φεύγει από το μηχανισμό και από τον προσεχή Ιανουάριο, όταν έχει δανειακές ανάγκες, θα διερευνά τις αγορές εάν μπορεί να αντλήσει από εκεί τα απαιτούμενα κεφάλαια.
Εάν οι αγορές είναι απρόθυμες και, για παράδειγμα, τα επιτόκια είναι στα σημερινά επίπεδα, τότε η χρήση της «πιστωτικής γραμμής» είναι μονόδρομος.
Το ξεκάθαρο αυτό μήνυμα έστειλε χθες υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωζώνης, χαρακτηρίζοντας «εξαιρετικά απίθανο» μια κανονική έξοδο της χώρας στις αγορές, τονίζοντας παράλληλα πως τόσο η τρέχουσα αξιολόγηση της τρόικας όσο και η διαπραγμάτευση για τη «νέα σχέση» από τον Ιανουάριο θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου.
Δηλαδή, η κυβέρνηση έχει ελάχιστο χρόνο για να καταλήξει σε τρία πολύ σοβαρά για το μέλλον της χώρας και της οικονομίας ζητήματα.
Το πρώτο αφορά τη συμφωνία με την τρόικα για τα εκκρεμή ζητήματα, στα οποία περιλαμβάνονται το ασφαλιστικό, το εργασιακό, οι απολύσεις από το Δημόσιο, το νέο μισθολόγιο, ο προϋπολογισμός του 2015 κ.λπ.
Το δεύτερο αφορά το πλαίσιο λειτουργίας του μηχανισμού «προληπτικής στήριξης», που θα εφαρμοστεί από τον Ιανουάριο του 2015.
Το τρίτο αφορά τη διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος και τα πρόσθετα μέτρα μείωσής του.
Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά.
Οι δύο συμφωνίες με την τρόικα και την Ευρωζώνη για τη μετά μνημόνιο εποχή θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου.
Συνεπώς απαιτούνται ταχύτατες κινήσεις, με στρατηγική και συντονισμό, οι οποίες δεν θα στείλουν θολά μηνύματα ούτε στους εταίρους ούτε στις αγορές και δεν θα επαναληφθεί κάτι αντίστοιχο με τη βιαστική εξαγγελία της εξόδου από το μνημόνιο.
Η θέση της κυβέρνησης δυσκολεύει και από την πολιτική συγκυρία.
Καλείται να λάβει κρίσιμες αποφάσεις υπό την πίεση των δημοσκοπήσεων και με ανοιχτό το ενδεχόμενο διενέργειας πρόωρων εκλογών με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και την αντιπολίτευση απέναντι, να απειλεί για μη αναγνώριση των υπογραφών.
Υπάρχει και μια τέταρτη διάσταση του ζητήματος των σχέσεών μας με τους εταίρους, το οποίο αφορά την ίδια την κυβέρνηση.
Για να διαπραγματευτεί, θα πρέπει να έχει αποφασίσει η ίδια τι θέλει και σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί.
Μέχρι τώρα δεν το γνωρίζουμε, πλην ίσως σε γενικές γραμμές. Αν η απόκρυψη αποτελεί διαπραγματευτική τακτική, έχει καλώς. Το επικίνδυνο θα ήταν η έλλειψη σχεδίου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΟΥΤΣΗΣ – [email protected]
