Από την έντυπη έκδοση
Η ύφεση, η ιδιωτική ετικέτα, οι εξελίξεις στο οργανωμένο λιανεμπόριο τροφίμων και ο έντονος ανταγωνισμός που επικρατεί στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ έχουν ασκήσει εντονότατες πιέσεις στην ανθεκτικότητα βασικών επιχειρήσεων του κλάδου της εγχώριας αλλαντοβιομηχανίας, μιας αγοράς που υπολογίζεται στα 300-350 εκατ. ευρώ, προκαλώντας μεγάλες ανατροπές. Τελευταία ανατροπή αποτέλεσε η πτώχευση της ηπειρώτικης αλλαντοβιομηχανίας ΒΙΚΗ, της οικογένειας Παπαγιάννη, για την οποία σχετική απόφαση εξέδωσε το Πρωτοδικείο Άρτας.
Η δικαστική απόφαση ορίζει την 31η Μαΐου ως ημέρα παύσης των πληρωμών. Πάντως, όλοι οι εργαζόμενοι -συνολικά 118-, που είχαν ταχθεί υπέρ της πτώχευσης της εταιρείας, έχουν ήδη απολυθεί από τις 19 Μαρτίου και έχουν εγγραφεί στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία περί πτωχεύσεων, τους επόμενους μήνες θα ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί της περιουσίας της εταιρείας, από τους οποίους οι εργαζόμενοι σε ανακοίνωσή τους τονίζουν πως ευελπιστούν ότι αν υπάρχει ενδιαφερόμενος αγοραστής θα καταφέρουν να πληρωθούν έστω ένα μέρος των οφειλών.
Παράλληλα, θα καταθέσουν τα δικαιολογητικά τους για το επίδομα αφερεγγυότητας του ΟΑΕΔ για τους τρεις μηνιαίους μισθούς, όπως ορίζει ο νόμος. «Από δω και στο εξής στόχος μας παραμένει η επανένταξή μας στην αγορά εργασίας. Έπειτα από τρεις μήνες εργασίας εκ περιτροπής και δέκα περίπου μήνες σε επίσχεση εργασίας, τα περιθώρια επιβίωσης έχουν στενέψει. Είναι τραγικό μετά από δεκαετίες προσφοράς σαν εργαζόμενοι να βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση. Ευελπιστούμε ότι οι αρμόδιοι θα κατανοήσουν την κατάστασή μας και θα δώσουν σύντομα λύση στο πρόβλημά μας», καταλήγει η ανακοίνωση του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της εταιρείας.
Τα χρέη της εταιρείας είναι της τάξης των 44 εκατ. ευρώ, με κύριο πιστωτή της την Τράπεζα Πειραιώς. Στις 12 Ιουνίου αναμένεται να πραγματοποιηθεί η συνάντηση της Ένωσης Πιστωτών της εταιρείας, οπότε και θα επαληθευτεί το ύψος των απαιτήσεων και θα εξεταστεί εάν μπορεί να πουληθεί στο σύνολό της ή εάν και πότε θα ξεκινήσει η εκποίηση της περιουσίας της για την κάλυψη των απαιτήσεων των πιστωτών της (εργαζόμενοι, Δημόσιο, τράπεζες κ.ά.).
Στο μεταξύ, η πλέον ηχηρή εξαγορά στον κλάδο -μέχρι στιγμής- είναι η μετάβαση της «Νίκας» στον έλεγχο της Chipita υπό τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο και της Global Finance. Οι διαπραγματεύσεις για το συγκεκριμένο deal ήταν μακροχρόνιες καθώς ξεκίνησαν το 2014, αλλά η τελική συμφωνία υπεγράφη στις 30 Δεκεμβρίου 2016.
Η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε επί της ουσίας συμφωνία με τα πιστωτικά ιδρύματα και τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, καθώς, λόγω της δυσχερούς χρηματοοικονομικής κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει η εταιρεία, ο έλεγχός της είχε περάσει στα χέρια των τραπεζών.
Δύο φορές μέχρι στιγμής έχει υπάρξει ανάγκη αναδιάρθρωσης και αύξησης μετοχικού κεφαλαίου στην έτερη ισχυρή εταιρεία του κλάδου, την Creta Farms, η οποία τόσο το 2014 όσο και πέρυσι προχώρησε σε συμφωνίες αναδιάρθρωσης του δανεισμού της με τις πιστώτριες τράπεζες.
Το 2015 γνωστοποιήθηκε ότι το πλειοψηφικό πακέτο της Λακωνικής Τροφίμων που έχει ιδρύσει ο κ. Π. Nίκας πέρασε στον έλεγχο της ολλανδικής επενδυτικής εταιρείας Impala Invest, ενώ οι σχεδιασμοί της Impala τόσο για συμμετοχή στη Νίκας ή στη λύση σωτηρίας στη ΒΙΚΗ δεν τελεσφόρησαν.
Μέχρι στιγμής, η εταιρεία που εμφανίζει την πιο ισχυρή θέση στον κλάδο είναι η Υφαντής, η οποία εάν και συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τους προμηθευτές που είχαν τις υψηλότερες απαιτήσεις από τη Μαρινόπουλος κατάφερε να ισοσκελίσει τις απώλειες και να διατηρήσει αλώβητη τη φερεγγυότητά της.
Να σημειωθεί ωστόσο ότι η Υφαντής τα τελευταία χρόνια έχει μετεξελιχθεί σε έναν όμιλο τροφίμων με δραστηριότητα όχι μόνο στα αλλαντικά, αλλά και σε άλλες κατηγορίες, όπως ελαιόλαδο, κατεψυγμένα λαχανικά, πίτσες και έτοιμες σαλάτες, επιμερίζοντας τον «κίνδυνο» επισφαλειών.
